Taping, czyli plastrowanie, to metoda fizjoterapeutyczna polegająca na przyklejaniu specjalnych plastrów na skórę w celu poprawy funkcji mięśni, stawów i układu limfatycznego. Jest często stosowany przez sportowców i osoby z urazami lub bólami narządów ruchu. Jak działa taping, jakie są jego rodzaje i wskazania?
Skąd się wziął taping?
Taping został opracowany w latach 70. XX wieku przez japońskiego kręgarza Kenzo Kase. Jego celem było stworzenie metody, która nie ograniczałaby ruchomości pacjentów, ale jednocześnie wspomagałaby ich leczenie i regenerację. Kase zauważył, że tradycyjne bandaże i szyny były zbyt sztywne i utrudniały naturalną pracę mięśni i stawów. Dlatego wymyślił elastyczne plastry, które naśladowały właściwości skóry i dostosowywały się do ruchów ciała.
Taping zyskał popularność po olimpiadzie w Pekinie w 2008 roku, gdzie był powszechnie używany przez sportowców z różnych dyscyplin. Od tego czasu stał się modnym i skutecznym sposobem na poprawę wydajności, zapobieganie kontuzjom i leczenie urazów.
Jak działa taping?
Technika tapingu polega na przyklejaniu plastrów na skórę w odpowiednim kierunku i napięciu, tak aby wpływać na podskórne receptory nerwowe, mięśnie, ścięgna, więzadła, stawy i naczynia limfatyczne. Taping ma kilka efektów:
- Efekt mechaniczny – stabilizuje i odciąża uszkodzone struktury, poprawiając ich funkcję i zmniejszając ból.
- Efekt sensoryczny – stymuluje receptory skórne, zmieniając odczuwanie bólu i poprawiając propriocepcję (świadomość położenia ciała w przestrzeni).
- Efekt mikrokrążeniowy – podnosi skórę, tworząc więcej miejsca dla przepływu krwi i limfy. To pomaga zmniejszyć obrzęki, zapalenia i siniaki.
- Efekt neuromięśniowy – wpływa na napięcie mięśniowe, poprawiając ich siłę, elastyczność i koordynację.
Jakie są rodzaje tapingu?
Istnieje wiele rodzajów tapingu, które różnią się materiałem, kształtem, kolorystyką i techniką aplikacji plastrów. Najpopularniejsze są:
- Taping klasyczny – używa się nieelastycznych plastrów o różnych szerokościach, które mają za zadanie unieruchomić lub ograniczyć ruchomość uszkodzonego obszaru. Taping klasyczny stosuje się głównie w fazie ostrej urazu lub zapalenia.
- Taping kinezjologiczny – używa się elastycznych plastrów o różnych kolorach, które mają za zadanie wspomagać pracę mięśni i stawów bez ograniczania ruchomości. Taping kinezjologiczny stosuje się głównie w fazie subostrej lub przewlekłej urazu lub zapalenia.
- Taping dynamiczny – używa się specjalnych plastrów o falistym kształcie, które mają za zadanie poprawić ruchomość i dynamikę stawów. Taping dynamiczny stosuje się głównie w celu poprawy wydajności sportowej lub funkcjonalnej.
Jakie są wskazania do tapingu?
Może być stosowany w różnych sytuacjach, zarówno profilaktycznie, jak i terapeutycznie. Niektóre z najczęstszych wskazań do tapingu to:
- Bóle mięśniowe i stawowe
- Skręcenia, naciągnięcia, zerwania ścięgien i więzadeł
- Zwichnięcia i podwichnięcia stawów
- Zespół bólu barku, łokcia tenisisty, kolana skoczka, pięty biegacza
- Zapalenia ścięgien, kaletki, torebki stawowej
- Obrzęki i siniaki
- Zaburzenia postawy i asymetrie ciała
- Poprawa wydajności i techniki sportowej
Czy taping jest bezpieczny?
Taping jest często stosowany przez sportowców i osoby z urazami lub bólami narządów ruchu. Ma wiele korzyści, takich jak zmniejszenie bólu, poprawa ruchomości, przyspieszenie gojenia i regeneracji. Taping jest z założenia techniką bezpieczną, pod warunkiem że jest wykonywany przez wykwalifikowanego specjalistę, który dobierze odpowiedni rodzaj i sposób plastrowania. Technika ta ma też pewne przeciwwskazania, takie jak alergia na klej, rany skórne, infekcje, nowotwory czy ciąża. Taping nie powinien być stosowany codziennie ani zbyt mocno naciągany, ponieważ może to prowadzić do podrażnień skóry czy uszkodzenia tkanki.
