Redakcja, Autor w serwisie boomersi.pl

Smartbandy to inteligentne opaski, które nosi się na nadgarstku i które służą do monitorowania różnych parametrów związanych z aktywnością fizyczną, zdrowiem i stylem życia. Smartbandy są coraz popularniejsze wśród osób, które chcą dbać o swoją kondycję, motywować się do ruchu, śledzić swoje postępy i cele, a także otrzymywać powiadomienia z telefonu komórkowego.

Czym różnią się smartbandy od smartwatchy?

Smartbandy i smartwatche to dwa rodzaje urządzeń elektronicznych, które można nosić na nadgarstku i które łączą się z telefonem komórkowym za pomocą Bluetooth. Jednak smartbandy są zazwyczaj mniejsze, lżejsze, tańsze i prostsze w obsłudze niż smartwatche. Smartbandy skupiają się głównie na funkcjach związanych z aktywnością fizyczną i zdrowiem, takich jak liczenie kroków, pomiar tętna, monitorowanie snu, liczenie spalonych kalorii czy mierzenie poziomu tlenu we krwi. Smartwatche natomiast oferują więcej funkcji typowych dla smartfona, takich jak odbieranie i wysyłanie wiadomości, prowadzenie rozmów telefonicznych, korzystanie z map, płatności zbliżeniowych czy odtwarzania muzyki. Smartwatche mają też większe i lepszej jakości wyświetlacze dotykowe oraz większą pamięć i moc obliczeniową.

Jakie są zalety i wady smartbandów?

Smartband ma wiele zalet, które mogą przekonać do jej zakupu. Oto niektóre z nich:

Pomagają w monitorowaniu aktywności fizycznej i zdrowia. Smartbandy dostarczają informacji na temat tego, ile kroków przebyliśmy w ciągu dnia, jak długo ćwiczyliśmy, jakie było nasze tętno czy jak dobrze spaliśmy. Te dane mogą być pomocne w ocenie naszej kondycji, ustalaniu celów i planów treningowych oraz w poprawie nawyków zdrowotnych.
Motywują do ruchu i zdrowego trybu życia. Smartbandy często mają wbudowane funkcje motywacyjne, takie jak przypomnienia o konieczności poruszenia się po dłuższym czasie siedzenia, wyzwania sportowe z innymi użytkownikami czy nagrody za osiągnięcie celów. Te funkcje mogą zachęcać do większej aktywności fizycznej i zdrowego trybu życia.
Ułatwiają komunikację i obsługę telefonu. Smartbandy pozwalają na otrzymywanie powiadomień z telefonu komórkowego na nadgarstku, takich jak wiadomości tekstowe, e-maile, połączenia czy alarmy. Niektóre smartbandy umożliwiają też odbieranie lub odrzucanie połączeń oraz sterowanie muzyką czy aparatem telefonu za pomocą gestów lub dotknięcia ekranu. Te funkcje ułatwiają komunikację i obsługę telefonu bez konieczności wyciągania go z kieszeni lub torby.
Są wygodne i estetyczne. Smartbandy są lekkie i nie przeszkadzają w codziennych czynnościach ani podczas ćwiczeń. Są też dostępne w różnych kolorach i wzorach, co pozwala na dopasowanie ich do własnego stylu i upodobań.

Smartbandy mają jednak też pewne wady, które mogą odstraszyć od ich zakupu. Oto niektóre z nich:

Mają ograniczoną żywotność baterii. Smartband wymaga regularnego ładowania, co może być uciążliwe i niepraktyczne. Czas pracy na baterii zależy od modelu i sposobu użytkowania smartbanda, ale zwykle wynosi od kilku dni do kilku tygodni. Niektóre smartbandy mają też skomplikowany system ładowania, który wymaga wyciągania urządzenia z opaski lub używania specjalnej ładowarki.
Mają ograniczone funkcje i możliwości. Smartbandy nie oferują tak wielu funkcji i możliwości jak smartwatchy czy smartfony. Nie mają np. wbudowanego GPS, kamery, mikrofonu czy głośnika. Nie pozwalają też na odpisywanie na wiadomości, korzystanie z aplikacji czy odtwarzanie muzyki bez połączenia z telefonem. Niektóre smartbandy mogą też mieć problemy z kompatybilnością z niektórymi systemami operacyjnymi lub aplikacjami.
Mają niską jakość wyświetlacza i wykonania. Smartbandy mają zazwyczaj małe i niskiej jakości wyświetlacze, które mogą być trudne do odczytania w słonecznych warunkach lub przy słabym oświetleniu. Niektóre smartbandy mogą też być wykonane z tanich i nietrwałych materiałów, które mogą się szybko zużywać, porysować lub uszkodzić.

Jak wybrać najlepszy smartband dla siebie?

Wybór najlepszego smartbanda dla siebie zależy od wielu czynników, takich jak preferencje, potrzeby, budżet czy styl życia. Oto kilka kwestii, na które warto zwrócić uwagę przy zakupie smartbanda:

Funkcje i możliwości. Przed zakupem smartbanda warto zastanowić się, jakie funkcje i możliwości są dla nas najważniejsze i najbardziej przydatne. Czy chcemy mieć podstawowe pomiary aktywności fizycznej i zdrowia, czy też szukamy bardziej zaawansowanych trybów sportowych i pomiarów? Czy chcemy otrzymywać powiadomienia z telefonu, czy też wystarczy nam podstawowa obsługa telefonu? Czy chcemy mieć wbudowany GPS, NFC czy pulsoksymetr, czy też możemy się bez nich obejść? Czy chcemy mieć dostęp do dodatkowych aplikacji czy funkcji, takich jak płatności zbliżeniowe, sterowanie muzyką czy alarmy wibracyjne?
Kompatybilność i łączność. Przed zakupem smartbanda warto sprawdzić, czy jest on kompatybilny z naszym telefonem komórkowym i systemem operacyjnym. Niektóre smartbandy mogą lepiej współpracować z Androidem lub iOS, a niektóre mogą mieć ograniczoną lub brak łączności z niektórymi aplikacjami lub urządzeniami. Warto też sprawdzić, jakie opcje łączności oferuje smartband, takie jak Bluetooth, NFC czy Wi-Fi.
Wyświetlacz i design. Przed zakupem smartbanda warto zwrócić uwagę na jego wyświetlacz i design. Wyświetlacz powinien być jasny, kolorowy i czytelny w różnych warunkach oświetleniowych. Powinien też być dostosowany do wielkości nadgarstka i preferencji użytkownika. Niektóre smartbandy mają wyświetlacze prostokątne, a niektóre okrągłe. Niektóre mają wyświetlacze dotykowe, a niektóre obsługiwane za pomocą przycisków lub gestów. Design smartbanda powinien być estetyczny i dopasowany do stylu życia i upodobań użytkownika. Niektóre smartbandy są bardziej sportowe, a niektóre bardziej eleganckie. Niektóre smartbandy mają wymienne opaski, a niektóre nie.
Bateria i ładowanie. Przed zakupem smartbanda warto sprawdzić, jak długo działa on na baterii i jak łatwo jest go naładować. Bateria smartbanda powinna być wystarczająco pojemna, aby zapewnić ciągłą pracę przez co najmniej kilka dni. Ładowanie smartbanda powinno być proste i szybkie, najlepiej za pomocą kabla USB lub bezprzewodowej ładowarki. Niektóre smartbandy mają też funkcję ładowania słonecznego lub kinetycznego, która przedłuża żywotność baterii.
Cena i jakość. Przed zakupem smartbanda warto porównać jego cenę i jakość z innymi dostępnymi na rynku modelami. Cena smartbanda zależy od jego funkcji, możliwości, marki i jakości wykonania. Nie zawsze jednak droższy smartband oznacza lepszy smartband. Warto więc sprawdzić opinie innych użytkowników, recenzje ekspertów i rankingi smartbandów, aby wybrać taki, który spełni nasze oczekiwania i nie zawiódł nas po krótkim czasie użytkowania.

Czytaj dalej

Rozrywka i relaks

Ile kroków dziennie robić dla zdrowia i szczupłej sylwetki?

Redakcja

Chodzenie to jedna z najprostszych i najbardziej naturalnych form aktywności fizycznej, która przynosi wiele korzyści dla naszego zdrowia i samopoczucia. Chodzenie poprawia krążenie, wzmacnia mięśnie, kości i stawy, pomaga spalić kalorie i zredukować nadmiar tkanki tłuszczowej, a także łagodzi stres i poprawia nastrój. Ale ile kroków dziennie powinniśmy robić, aby cieszyć się tymi pozytywnymi efektami? Czy istnieje jakaś optymalna liczba kroków, która zapewni nam zdrowie i szczupłą sylwetkę?

Skąd się wzięło 10 000 kroków?

Wiele osób uważa, że codziennie należy robić 10 000 kroków, aby być aktywnym i zdrowym. Skąd się wzięła ta liczba? Okazuje się, że nie ma ona naukowego uzasadnienia, a jest raczej wynikiem marketingowego chwytu. W latach 60. ubiegłego wieku japoński producent krokomierzy nazwał swój produkt Manpo-kei, co oznacza dosłownie „10 000-kroczny miernik”. Była to próba zachęcenia ludzi do większej aktywności fizycznej w czasach, gdy zaczynały się pojawiać problemy z nadwagą i otyłością. Slogan „10 000 kroków dziennie” szybko się przyjął i rozprzestrzenił na cały świat jako prosty i łatwy do zapamiętania cel.

Czy 10 000 kroków to wystarczająco?

Choć 10 000 kroków dziennie to z pewnością lepszy wynik niż siedzący tryb życia, nie jest to jednak uniwersalna recepta na zdrowie i szczupłą sylwetkę. Liczba kroków, jaką powinniśmy robić w ciągu dnia, zależy od wielu czynników indywidualnych, takich jak wiek, płeć, stan zdrowia, poziom kondycji fizycznej, cele i preferencje. Niektóre osoby mogą potrzebować więcej kroków, inne mniej. Ważne jest też nie tylko ilość kroków, ale także jakość chodzenia – tempo, intensywność, czas trwania, teren itp.

Jak ustalić swoją optymalną liczbę kroków?

Aby ustalić swoją optymalną liczbę kroków dziennie, należy wziąć pod uwagę kilka aspektów:

Zmierz swój aktualny poziom aktywności. Możesz to zrobić za pomocą krokomierza lub aplikacji w smartfonie. Zmierz liczbę kroków przez kilka dni i oblicz średnią. To będzie twój punkt wyjścia.
Określ swój cel. Może to być poprawa zdrowia ogólnego, redukcja masy ciała, zwiększenie wydolności fizycznej lub po prostu lepsze samopoczucie. W zależności od celu możesz dostosować liczbę kroków do swoich potrzeb i możliwości.
Zwiększaj liczbę kroków stopniowo. Nie próbuj od razu podwoić lub potroić swojej dotychczasowej liczby kroków. To może być zbyt duże obciążenie dla organizmu i prowadzić do kontuzji lub zniechęcenia. Lepiej zwiększać liczbę kroków o około 10% tygodniowo lub dodawać po 500-1000 kroków dziennie.
Urozmaicaj chodzenie. Nie chodź tylko tym samym tempem i po tej samej trasie. Spróbuj zmieniać prędkość, intensywność i czas trwania chodzenia. Możesz też wybierać różne tereny, np. chodniki, ścieżki, wzgórza, schody itp. To sprawi, że chodzenie będzie ciekawsze i efektywniejsze.
Śledź swoje postępy i efekty. Zapisuj liczbę kroków, jaką robisz każdego dnia, i obserwuj, jak zmienia się twoje zdrowie i samopoczucie. Wart wyposażyć się w zegarek (smartwatch) lub opaskę (smartband), które będą zapisywać te informacje i śledzić twoje postępy. Możesz też mierzyć swoją wagę, obwód talii, ciśnienie krwi, poziom cukru we krwi itp. To pomoże ci ocenić, czy osiągasz swoje cele i czy potrzebujesz dokonać jakichś zmian.

Czy chodzenie jest lepsze niż bieganie?

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ chodzenie i bieganie mają zarówno zalety, jak i wady. Wszystko zależy od tego, jakie są twoje cele, preferencje i możliwości. Oto kilka faktów, które mogą ci pomóc podjąć decyzję:

Bieganie spala więcej kalorii na minutę niż chodzenie, co może być korzystne dla utraty wagi lub utrzymania szczupłej sylwetki. Według American Council on Exercise osoba ważąca 72,5 kg podczas biegania spala około 15,1 kalorii na minutę, natomiast podczas chodzenia około 8,7 kalorii na minutę.
Chodzenie jest mniej obciążające dla stawów i mięśni niż bieganie, co zmniejsza ryzyko kontuzji i przeciążeń. Bieganie jest bardziej impaktowe i może prowadzić do problemów z kolanami, piszczelami czy plecami. Chodzenie jest więc bezpieczniejsze i zdrowsze dla osób z nadwagą, otyłością lub słabą kondycją fizyczną.
Chodzenie i bieganie mają podobny wpływ na poprawę zdrowia serca, ciśnienia krwi, poziomu cholesterolu i cukru we krwi. Jedno z badań wykazało, że chodzenie i bieganie zmniejszają ryzyko nadciśnienia o około 4-7%, wysokiego cholesterolu o około 4-7%, cukrzycy o około 12% i choroby wieńcowej o około 5-9%.
Chodzenie i bieganie poprawiają także nastrój, samopoczucie i zdrowie psychiczne. Chodzenie może być formą relaksu i odprężenia, a bieganie może być źródłem endorfin i satysfakcji. Obie formy aktywności fizycznej mogą pomóc w walce ze stresem, depresją i lękiem.

Podsumowując, chodzenie i bieganie są obie korzystne dla zdrowia i sylwetki, ale różnią się stopniem intensywności, obciążenia i efektywności. Nie ma sensu porównywać ich bezwzględnie, ponieważ każda osoba powinna dostosować swoją aktywność do swoich indywidualnych potrzeb i możliwości. Ważne jest, aby znaleźć taką formę ruchu, która sprawia ci przyjemność i nie powoduje dyskomfortu lub bólu.

Kijki do nordic walking. Jakie wybrać i jak korzystać?

Czytaj dalej

Relacje

Pies dla seniora – jak wybrać idealnego towarzysza?

Redakcja

Pies to najlepszy przyjaciel człowieka – to znane powiedzenie ma wiele prawdy. Posiadanie psa może przynieść wiele korzyści dla zdrowia i samopoczucia, zwłaszcza dla osób starszych. Pies zapewnia towarzystwo, poczucie bezpieczeństwa, motywację do ruchu i kontaktu z innymi ludźmi. Jednak nie każdy pies nadaje się do życia z seniorem. Jak więc wybrać idealnego czworonoga dla osoby w podeszłym wieku? Oto kilka kryteriów, na które warto zwrócić uwagę.

Wielkość i temperament psa

Pierwszym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest wielkość i temperament psa. Niektóre rasy są bardzo aktywne, energiczne i wymagające, co może być problematyczne dla osoby starszej, która nie ma siły ani czasu na długie spacery i zabawy. Dlatego lepiej unikać psów dużych, silnych i pracowitych, takich jak owczarki, husky czy labradory. Zamiast tego lepiej wybrać psa małego lub średniego, spokojnego i łagodnego, który nie będzie stanowił zagrożenia ani obciążenia dla seniora.

Wiek i stan zdrowia psa

Drugim czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest wiek i stan zdrowia psa. Choć szczeniaki są urocze i kuszące, to nie są najlepszym wyborem dla osoby starszej. Szczeniaki wymagają dużo uwagi, opieki, szkolenia i socjalizacji, co może być zbyt męczące i stresujące dla seniora. Ponadto szczeniaki mogą być nieprzewidywalne, nieposłuszne i destrukcyjne, co może prowadzić do konfliktów lub nawet wypadków. Dlatego lepiej wybrać psa dorosłego lub starszego, który jest już ułożony, spokojny i posłuszny. Taki pies będzie wdzięczny za drugą szansę na szczęśliwe życie i będzie wiernym kompanem dla seniora.

Charakter i potrzeby psa

Trzecim czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest charakter i potrzeby psa. Każdy pies jest inny i ma swoją osobowość, preferencje i oczekiwania. Niektóre psy są bardzo towarzyskie i przywiązane do ludzi, inne są bardziej samodzielne i niezależne. Niektóre psy lubią się bawić i uczestniczyć w różnych aktywnościach, inne wolą odpoczywać i leniuchować. Niektóre psy są łatwe w nauce i posłuszeństwie, inne są uparte i wymagające. Dlatego ważne jest, aby dopasować psa do swojego stylu życia, zainteresowań i możliwości. Najlepiej jest poznać psa przed adopcją lub kupnem i sprawdzić, czy się dogadujemy i rozumiemy.

Przykłady ras psów idealnych dla seniorów

Na podstawie powyższych kryteriów można wyróżnić kilka ras psów, które mogą być idealnymi towarzyszami dla osób starszych. Oto niektóre z nich:

Mops – to mały, żółty lub pomarańczowy pies o charakterystycznym kształcie lejka. Jest to rasa bardzo stara i szlachetna, która od wieków pełni rolę psa do towarzystwa. Mops jest spokojny, łagodny i przyjazny. Uwielbia pieszczoty i ciągły kontakt ze swoim opiekunem. Nie potrzebuje dużo ruchu ani pielęgnacji.

Cavalier King Charles spaniel – to mały, długowłosy pies o uroczym wyglądzie. Jest to rasa bardzo elegancka i szarmancka, która pochodzi z Anglii. Cavalier King Charles spaniel jest wesoły, towarzyski i lojalny. Lubi się bawić, ale też odpoczywać. Jest inteligentny i łatwy w nauce. Nie wymaga dużo ruchu ani pielęgnacji.

Bichon frise – to mały, puszysty pies o białej sierści. Jest to rasa bardzo stara i popularna, która wywodzi się z Francji. Bichon frise jest żywy, zabawny i kochany. Lubi się bawić, ale też przytulać. Jest bystry i posłuszny. Nie wymaga dużo ruchu, ale potrzebuje regularnego strzyżenia.

Shih tzu – to mały, długowłosy pies o egzotycznym wyglądzie. Jest to rasa bardzo stara i szanowana, która pochodzi z Chin. Shih tzu jest spokojny, godny i dumny. Lubi być w centrum uwagi, ale nie jest nachalny. Jest mądry i wierny. Nie wymaga dużo ruchu, ale potrzebuje regularnego czesania.

Maltańczyk – to mały, długowłosy pies o białej sierści. Jest to rasa bardzo stara i szlachetna, która pochodzi z wyspy Malta. Maltańczyk jest czuły, sympatyczny i uroczy. Lubi się bawić, ale też leniuchować. Jest bystry i posłuszny. Nie wymaga dużo ruchu, ale potrzebuje regularnego czesania.

12 powodów na to, że pies to najlepszy przyjaciel człowieka

Czytaj dalej

Podróże

Sierpień to miesiąc grzybów. Jak i gdzie je zbierać?

Redakcja

Sierpień to miesiąc, w którym wielu Polaków wybiera się do lasu w poszukiwaniu grzybów. Jest to doskonały sposób na spędzenie czasu na świeżym powietrzu, a także na zdobycie smacznych i zdrowych produktów leśnych. Jednak nie każdy wie, jakie grzyby można zbierać w sierpniu i gdzie ich szukać. W tym artykule podpowiemy, na co zwracać uwagę podczas grzybobrania i jakie miejsca są najbardziej obfite w leśne przysmaki.

Jakie grzyby rosną w sierpniu?

W sierpniu można spotkać wiele gatunków grzybów jadalnych, które różnią się wyglądem, smakiem i wartością odżywczą. Niektóre z nich są bardzo popularne i łatwo rozpoznawalne, inne wymagają większej wiedzy i ostrożności. Oto niektóre z najczęściej zbieranych grzybów w sierpniu:

Kurki – to małe, żółte lub pomarańczowe grzyby o charakterystycznym kształcie lejka. Mają delikatny, orzechowy smak i są bardzo uniwersalne w kuchni. Można je jeść na surowo, marynować, suszyć lub dodawać do zup, sosów, sałatek i dań mięsnych. Kurki rosną w lasach liściastych i mieszanych, zwłaszcza pod dębami i bukami.

Maślaki – to duże, żółte lub pomarańczowe grzyby o mięsistym kapeluszu i łodydze. Mają intensywny zapach i smak masła. Są bogate w witaminy i białko. Można je smażyć, dusić, piec lub marynować. Maślaki rosną w lasach iglastych i mieszanych, zwłaszcza pod sosnami i świerkami.

Borowiki – to grzyby o brązowym kapeluszu i białawej lub żółtawej łodydze. Są jednymi z najbardziej cenionych grzybów ze względu na swój aromatyczny smak i wartość odżywczą. Zawierają dużo białka, witamin i minerałów. Można je gotować, smażyć, piec lub suszyć. Borowiki rosną zarówno w lasach iglastych, jak i liściastych.

Podgrzybki – to grzyby o brązowym kapeluszu i białej lub kremowej łodydze. Mają delikatny smak i są łatwo strawne. Można je jeść na surowo, gotować, smażyć lub suszyć. Podgrzybki rosną w lasach iglastych i mieszanych.

Gąski – to grzyby o różnokolorowych kapeluszach (białych, szarych, brązowych, zielonych) i blaszkach pod spodem. Mają łagodny smak i są dobre do zup, sosów i zapiekanek. Gąski rosną w lasach liściastych i mieszanych.

Kanie – to grzyby o jasnobrązowym kapeluszu z ciemnymi plamami i białej łodydze. Mają ostrzejszy smak niż borowiki i są bardzo aromatyczne. Można je gotować, smażyć lub suszyć. Kanie rosną w lasach liściastych i mieszanych, często na skraju lasu lub na łąkach.

Gdzie szukać grzybów?

Grzyby rosną tam, gdzie znajdują odpowiednie warunki do rozwoju. Zależą one od wilgotności, temperatury, światła, gleby i roślinności. Dlatego niektóre gatunki grzybów można znaleźć tylko w określonych typach lasów lub w określonych miejscach. Oto kilka wskazówek, gdzie szukać grzybów w sierpniu:

W lasach iglastych – tutaj można znaleźć maślaki, podgrzybki, borowiki i niektóre gatunki gąsek. Grzyby te rosną pod sosnami, świerkami, jodłami i modrzewiami. Szukaj ich na wilgotnych i żyznych glebach, często wśród mchów i traw.
W lasach liściastych – tutaj można znaleźć kurki, kanie, borowiki i niektóre gatunki gąsek. Grzyby te rosną pod dębami, bukami, brzozami i grabami. Szukaj ich na próchniczych i kwaśnych glebach, często wśród liści i gałęzi.
W lasach mieszanych – tutaj można znaleźć zarówno grzyby z lasów iglastych, jak i liściastych. Grzyby te rosną pod różnymi drzewami, zarówno iglastymi, jak i liściastymi. Szukaj ich na różnorodnych glebach, często w miejscach przejściowych między typami lasów.
Na skraju lasu – tutaj można znaleźć kanie, borowiki i niektóre gatunki gąsek. Grzyby te rosną tam, gdzie jest więcej światła i ciepła. Szukaj ich na ubogich i suchych glebach, często wśród traw i ziół.
Na łąkach – tutaj można znaleźć kanie, borowiki i niektóre gatunki gąsek. Grzyby te rosną tam, gdzie jest dużo przestrzeni i wilgoci. Szukaj ich na żyznych i wilgotnych glebach, często wśród kwiatów i ziół.

Jak bezpiecznie zbierać grzyby?

Zbieranie grzybów to nie tylko przyjemność, ale także odpowiedzialność. Nie każdy grzyb jest jadalny, a niektóre mogą być nawet śmiertelnie trujące. Dlatego należy zachować ostrożność i zdrowy rozsądek podczas grzybobrania. Oto kilka zasad bezpiecznego zbierania grzybów:

Zbieraj tylko te grzyby, które znasz i potrafisz odróżnić od podobnych gatunków – jeśli masz wątpliwości co do jakiegoś grzyba, lepiej go zostawić lub sprawdzić w atlasie lub u specjalisty.
Zbieraj tylko świeże i zdrowe grzyby – unikaj tych zniszczonych przez zwierzęta, owady lub choroby. Nie zbieraj też starych i wysuszonych grzybów.
Zbieraj grzyby w czystych miejscach – unikaj tych rosnących przy drogach, polach uprawnych lub zakładach przemysłowych. Grzyby mogą łatwo pobierać zanieczyszczenia z powietrza lub gleby.
Zbieraj grzyby w koszu lub lnianym worku – unikaj plastikowych toreb lub pojemników. Grzyby muszą mieć dostęp do powietrza, aby nie zacząć się psuć lub pleśnieć.
Przechowuj grzyby w chłodnym i suchym miejscu – najlepiej je szybko spożyć lub przerobić (ugotować, usmażyć, ususzyć lub zamrozić). Nie przechowuj grzybów razem z innymi produktami spożywczymi.

Czytaj dalej

Rozrywka i relaks

Wolno żyć, wolno cieszyć się – o sztuce spowolnienia w codzienności

Redakcja

Żyjemy w świecie, który nieustannie pędzi, wymaga i stresuje. Zatracamy się w gonitwie za pieniędzmi, karierą, sukcesem i uznaniem. Zapominamy o tym, co naprawdę ważne, cenne i piękne. Nie mamy czasu na siebie, na bliskich, na odpoczynek i relaks. Nie doceniamy chwil, które mamy, bo zawsze myślimy o tym, co będzie. A może warto spróbować czegoś innego? Czegoś, co pozwoli nam odzyskać radość życia, spokój ducha i harmonię z sobą i światem? Mowa oczywiście o wolnym życiu (slow life)- czyli takim, które nie poddaje się presji tempa i ilości, ale stawia na jakość i głębię. W tym artykule przedstawimy kilka dziedzin życia, w których warto zwolnić i cieszyć się wolnością.

Wolne jedzenie – smakuj i delektuj się

Jedzenie to nie tylko sposób na zaspokojenie głodu i dostarczenie organizmowi niezbędnych składników odżywczych. Jedzenie to także przyjemność, kultura i sposób na budowanie relacji. Niestety, często traktujemy jedzenie jako konieczność, poświęcając mu jak najmniej czasu i uwagi. Jemy szybko, po drodze, w biegu. Jemy tłusto, słodko, przetworzone. Jemy bez smaku, bez zapachu, bez koloru. A przecież jedzenie może być źródłem wielu doznań i emocji, jeśli tylko damy mu szansę.

Wolne jedzenie to filozofia, która promuje świadome i odpowiedzialne podejście do żywienia. Polega ona na wybieraniu zdrowych, lokalnych i sezonowych produktów, przygotowywaniu posiłków z pasją i dbałością o szczegóły, a także na spożywaniu ich w spokojnej i przyjaznej atmosferze. Wolne jedzenie to także szacunek dla rolników, producentów i kucharzy, którzy dbają o jakość i tradycję żywności. Wolne jedzenie to wreszcie docenianie bogactwa smaków, zapachów i kolorów, które oferuje nam natura.

Korzyści z wolnego jedzenia są nie tylko kulinarne, ale także zdrowotne i społeczne. Wolne jedzenie pomaga nam lepiej trawić pokarmy, regulować apetyt i kontrolować wagę. Wolne jedzenie poprawia nasz nastrój, zmniejsza stres i podnosi samoocenę. Wolne jedzenie zbliża nas do innych ludzi, wzmacnia więzi rodzinne i przyjacielskie. Wolne jedzenie uczy nas czerpać radość z prostych rzeczy.

Wolna praca – pracuj mądrze i efektywnie

Praca to nie tylko sposób na zarobienie pieniędzy i spełnienie ambicji. Praca to także sposób na rozwój osobisty, realizację pasji i tworzenie wartości. Niestety, często traktujemy pracę jako obowiązek, poświęcając jej jak najwięcej czasu i energii. Pracujemy długo, ciężko, monotonnie. Pracujemy pod presją, pod dyktando, pod kontrolą. Pracujemy bez sensu, bez celu, bez satysfakcji. A przecież praca może być źródłem wielu wyzwań i nagród, jeśli tylko damy jej szansę.

Wolna praca to filozofia, która promuje świadome i elastyczne podejście do zawodu. Polega ona na wybieraniu pracy zgodnej z naszymi zainteresowaniami i umiejętnościami, ustalaniu własnego harmonogramu i celów, a także na poszukiwaniu satysfakcji i sensu w tym, co robimy. Wolna praca to także szacunek dla siebie i innych, dbanie o równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, a także o rozwój osobisty i zawodowy. Wolna praca to wreszcie docenianie własnej wartości, autonomii i kreatywności.

Korzyści z wolnej pracy są nie tylko zawodowe, ale także osobiste i społeczne. Wolna praca pomaga nam lepiej wykorzystać nasz potencjał, zwiększyć naszą efektywność i produktywność. Wolna praca poprawia nasze samopoczucie, zmniejsza stres i podnosi motywację. Wolna praca zbliża nas do innych ludzi, wzmacnia naszą współpracę i komunikację. Wolna praca uczy nas czerpać radość z tego, co robimy.

Wolny czas – odpoczywaj i baw się

Czas to nie tylko zasób, który musimy zarządzać i optymalizować. Czas to także wartość, którą musimy szanować i celebrować. Niestety, często traktujemy czas jako ograniczenie, poświęcając go na rzeczy, które musimy zrobić, a nie na te, które chcemy zrobić. Nie mamy czasu na odpoczynek, na zabawę, na pasje. Nie mamy czasu na siebie, na bliskich, na przyjemności. Nie mamy czasu na życie. A przecież czas może być źródłem wielu doświadczeń i wrażeń, jeśli tylko damy mu szansę.

Wolny czas to filozofia, która promuje świadome i radosne podejście do czasu wolnego. Polega ona na wybieraniu aktywności, które sprawiają nam przyjemność, relaksują nas i rozwijają nasze zainteresowania. Wolny czas to także szacunek dla siebie i swoich potrzeb, dbanie o regenerację ciała i umysłu, a także o jakość życia. Wolny czas to wreszcie docenianie chwil, które mamy, i cieszenie się nimi pełnią.

Korzyści z wolnego czasu są nie tylko rekreacyjne, ale także zdrowotne i społeczne. Wolny czas pomaga nam odzyskać energię, poprawić kondycję fizyczną i psychiczną. Wolny czas poprawia nasz nastrój, zmniejsza stres i podnosi odporność. Wolny czas zbliża nas do innych ludzi, wzmacnia nasze relacje rodzinne i przyjacielskie. Wolny czas uczy nas czerpać radość z życia.

Wolno żyć, wolno cieszyć się – to hasło, które warto przyjąć do swojej codzienności. Nie dajmy się pochłonąć przez presję tempa i ilości, ale stawiajmy na jakość i głębię. Nie dajmy się zdominować przez obowiązki i wymagania, ale stawiajmy na przyjemność i satysfakcję. Nie dajmy się ograniczyć przez ograniczenia i schematy, ale stawiajmy na wolność i kreatywność. Żyjmy wolno – smakujmy jedzenie, pracujmy mądrze i bawmy się dobrze!

Minimalizm w życiu – czy proste życie to klucz do zadowolenia?

Czytaj dalej

Relacje

Personalizowane prezenty – jak wybrać idealny podarunek dla bliskiej osoby?

Redakcja

Każdy z nas lubi dostawać prezenty, ale nie zawsze łatwo jest znaleźć coś, co sprawi radość obdarowanemu. Często zdarza się, że kupujemy coś na ostatnią chwilę, bez większego zastanowienia i pomysłu. A może warto spróbować czegoś innego? Coś, co będzie nie tylko ładne i praktyczne, ale też wyjątkowe i dopasowane do gustu i osobowości odbiorcy? Mowa oczywiście o personalizowanych prezentach – czyli takich, które możemy spersonalizować według własnych życzeń i potrzeb. W tym artykule przedstawimy kilka pomysłów na personalizowane prezenty, które z pewnością zachwycą każdego.

Co to są personalizowane prezenty?

Personalizowane prezenty to takie, które możemy dostosować do indywidualnych preferencji i upodobań obdarowanego. Możemy na przykład wybrać kolor, wzór, rozmiar, materiał, tekst, zdjęcie, grafikę lub inny element, który nada prezentowi osobistego charakteru. Personalizacja może dotyczyć różnych produktów, takich jak ubrania, biżuteria, akcesoria, gadżety, dekoracje, książki, kosmetyki czy jedzenie. Możemy też stworzyć własny prezent od podstaw, korzystając z dostępnych narzędzi i materiałów.

Personalizowane prezenty mają wiele zalet. Po pierwsze, są oryginalne i niepowtarzalne – nie znajdziemy ich w żadnym sklepie ani katalogu. Po drugie, są wyrazem naszej troski i uwagi – pokazujemy, że znamy i szanujemy gust i zainteresowania obdarowanego. Po trzecie, są pamiątką na całe życie – będą przypominać o nas i o okazji, z jakiej zostały wręczone.

Jak wybrać personalizowany prezent?

Wybór personalizowanego prezentu może być trudny, ponieważ wymaga od nas kreatywności i znajomości odbiorcy. Nie chcemy przecież kupić czegoś, co nie spodoba się lub nie będzie pasować do osoby, której chcemy sprawić przyjemność. Dlatego warto zastosować się do kilku wskazówek:

Zastanów się nad osobowością, hobby, pasjami i marzeniami obdarowanego. Co lubi robić w wolnym czasie? W jaki stylu się ubiera? Jakie ma ulubione kolory i wzory? Jakie ma cele i plany na przyszłość? Co go cieszy i smuci? Co go inspiruje i motywuje?
Zastanów się nad okazją, z jakiej chcesz podarować prezent. Czy to urodziny, rocznica, ślub, narodziny dziecka, Dzień Matki czy Walentynki? Czy to prezent dla partnera, rodzica, dziecka, przyjaciela czy kolegi z pracy? Czy to prezent formalny czy nieformalny? Czy ma być zabawny czy poważny? Czy ma być symboliczny czy praktyczny?
Zastanów się nad budżetem, jaki chcesz przeznaczyć na prezent. Czy chcesz wydać dużo czy mało? Czy chcesz kupić gotowy produkt czy samodzielnie go stworzyć? Czy chcesz skorzystać z usług profesjonalnej firmy czy zrobić wszystko samodzielnie?
Zastanów się nad terminem, w którym chcesz zamówić lub dostarczyć prezent. Czy masz dużo czasu czy jesteś spóźnialski? Czy chcesz wysłać prezent pocztą czy osobiście go wręczyć? Czy musisz uwzględnić czas realizacji zamówienia i dostawy?

Jakie są pomysły na personalizowane prezenty?

Możliwości personalizacji prezentów są niemal nieograniczone. Wszystko zależy od naszej wyobraźni i kreatywności. Oto kilka przykładów personalizowanych prezentów, które możemy znaleźć w internecie lub zrobić samodzielnie:

Personalizowana łyżeczka – idealny prezent dla miłośników kawy, herbaty czy kakao. Możemy wygrawerować na niej dowolny tekst, np. imię, inicjały, datę, życzenie, żart czy cytat. Możemy też wybrać kształt i rozmiar łyżeczki, a nawet jej kolor. Taki prezent będzie nie tylko praktyczny, ale też słodki i uroczy.

Personalizowana torba – idealny prezent dla osób lubiących podróżować, chodzić na zakupy czy do pracy. Możemy wybrać materiał, kolor, wzór i rozmiar torby, a także dodać na niej dowolną grafikę, zdjęcie czy tekst. Możemy też wybrać rodzaj uchwytu, zamka czy kieszeni. Taki prezent będzie nie tylko funkcjonalny, ale też modny i stylowy.

Personalizowana lampka nocna – idealny prezent dla osób lubiących romantyczne i przytulne wnętrza. Możemy wybrać kształt, kolor i materiał lampki, a także dodać na niej dowolną grafikę, zdjęcie czy tekst. Możemy też wybrać rodzaj światła, np. ciepłe czy zimne, stałe czy migające. Taki prezent będzie nie tylko dekoracyjny, ale też nastrojowy i relaksujący.

Personalizowany kubek – idealny prezent dla osób lubiących pić gorące napoje. Możemy wybrać kolor, wzór i rozmiar kubka, a także dodać na nim dowolną grafikę, zdjęcie czy tekst. Możemy też wybrać rodzaj uchwytu, pokrywki czy łyżeczki. Taki prezent będzie nie tylko użyteczny, ale też zabawny i oryginalny.

Personalizowany kocyk – idealny prezent dla osób lubiących się przytulać i ogrzewać. Możemy wybrać materiał, kolor, wzór i rozmiar kocyka, a także dodać na nim dowolną grafikę, zdjęcie czy tekst. Możemy też wybrać rodzaj obszycia, frędzli czy pomponów. Taki prezent będzie nie tylko miły w dotyku, ale też ciepły i komfortowy.

Personalizowana biżuteria – to świetny pomysł na prezent dla kogoś bliskiego. Możesz wybrać biżuterię, która pasuje do stylu, osobowości i upodobań obdarowanego, a także dodać na niej własny grawer, zdjęcie lub grafikę. Taki prezent będzie nie tylko piękny, ale też wyjątkowy i pełen znaczenia. Możesz kupić elementy, z których samodzielnie zrobisz bransoletkę czy naszyjnik, albo poprosić o grawer na kupionej biżuterii u jubilera.

Rocznice ślubu – jak się nazywają?

Czytaj dalej

Aktualności

Opieka nad seniorem – zawód na cały etat? Praktyczne wskazówki dla opiekunów

Redakcja

Osoby w starszym wieku bardzo często potrzebują nie tylko naszej uwagi i czasu, ale przede wszystkim pomocy i opieki w codziennych czynnościach. Wciąż powszechny w naszym kraju tradycyjny model rodziny sprawia, że w Polsce obowiązek ten najczęściej przypada bliskim seniora – jego dzieciom czy dalszym krewnym. Jednak nie zawsze są oni w stanie zapewnić osobie starszej odpowiednie wsparcie, tym bardziej, że rola opiekuna to w wielu przypadkach praca na cały etat. Jak „z głową” opiekować się seniorem i dlaczego warto korzystać z profesjonalnej pomocy?

Zgodnie z danymi GUS, w 2020 osoby po 60 roku życia stanowiły 25,6 proc. społeczeństwa – liczba seniorów wynosiła wówczas 9,8 mln. Według prognoz, w Polsce w roku 2030 liczba ta ma wzrosnąć do poziomu 10,8 mln, a w 2050 r. wyniesie 13,7 mln. Osoby te będą więc stanowiły około 40 proc. ogółu ludności Polski. W związku ze starzeniem się społeczeństwa, prawdopodobnie w każdej rodzinie znajdą się seniorzy potrzebujący stałej opieki.

Opieka nad osobami starszymi nadal jest przez nas postrzegana jako powinność i obowiązek. Nie zawsze mamy jednak możliwość, aby zająć się seniorem – bardzo często wynika to po prostu z braku czasu czy odpowiednich umiejętności. Obecnie wielu z nas pracuje też za granicą, a w kraju zostawiło swoich rodziców czy dziadków, którzy prędzej czy później będą potrzebować pomocy. Jeśli natomiast podejmujemy się opieki, zazwyczaj jest to zajęcie bardzo obciążające, również psychicznie – zwłaszcza jeśli opiekujemy się seniorem samodzielnie – mówi Sylwia Bubela, Dyrektor ds. Sprzedaży Usług Promedica24 w Polsce.

Jak mądrze opiekować się seniorem?

Osoby, które podejmują się opieki nad seniorem, ze względu na godzenie tej roli nierzadko z pracą zawodową czy innymi obowiązkami domowymi często są przemęczone i przepracowane. Jak opiekować się osobą starszą jednocześnie nie zapominać o własnych potrzebach?

Zaangażuj innych w pomoc – jeśli masz taką możliwość, poproś pozostałych członków rodziny o wsparcie. Najlepiej ustalcie kiedy i o jakiej porze w tygodniu mogą pomóc w opiece. Dzięki temu łatwiej będzie wygospodarować czas na załatwienie własnych spraw.
Daj sobie czas na odpoczynek – chociaż zazwyczaj stawiamy osobę, którą się opiekujemy na pierwszym miejscu, nie możemy zapominać, aby dbać również o siebie i o swoje zdrowie. Dobra kondycja opiekuna przełoży się również na osobę której pomagamy.
Nie obwiniaj się – kiedy stan zdrowia seniora się pogarsza mimo wysiłków, które podejmujemy, nie miejmy do siebie pretensji. Opiekun chorego nie może mieć wpływu na postęp choroby czy proces starzenia, który u każdego przebiega inaczej.
Zadbaj o swoje emocje – opieka nad seniorem jest trudna również pod kątem emocjonalnym. To normalne, że w jej trakcie będziemy odczuwać złość, frustrację czy bezsilność. Jeśli te emocje się nasilają, a nasze samopoczucie jest coraz gorsze, zwróćmy się o pomoc do psychologa lub psychoonkologa.

Co jeszcze możemy zrobić? Profesjonalna pomoc opiekuna

Rozwiązaniem, z którego możemy skorzystać jest profesjonalna pomoc opiekuna osoby starszej. Taka osoba nie tylko poświęci seniorowi swoją uwagę, ale również odpowiednio zadba o jego potrzeby. Osoby wykonujące ten zawód są odpowiednio przeszkolone, dzięki czemu dokładnie wiedzą jak zajmować się drugim człowiekiem w podeszłym wieku. Opiekun w ramach swoich zadań pomaga seniorowi w codziennych czynnościach, organizuje wizyty u lekarza czy zakupy, dotrzymuje towarzystwa stanowiąc również wsparcie psychiczne. Dodatkowo, opiekunowie to osoby cierpliwe, empatyczne i odpowiedzialne.

Usługi opiekuńcze i korzystanie z fachowej pomocy jest coraz bardziej popularne – dla przykładu w Niemczech to właśnie opiekunowie zawodowi, niespokrewnieni z osobą starszą, najczęściej zajmują się seniorem. To dobre rozwiązanie nie tylko przez wzgląd na jego rodzinę, ale też samego potrzebującego. Chociaż oczywiście chcemy dla niego jak najlepiej często brakuje nam wiedzy i odpowiedniego przygotowania do nowej roli, co może powodować zarówno koszty emocjonalne, ale bardzo często również wpływa na aspekty fizyczne – np. w wyniku nieumiejętnego podnoszenia unieruchomionej osoby. Oczywiście przed decyzją o zatrudnieniu opiekuna powinniśmy porozmawiać o tym z seniorem – o tym, jak zareaguje on na pomoc osoby z zewnątrz w dużej mierze zależy od nastawienia ze strony rodziny. To naszym zadaniem będzie przekonanie seniora, że pomoc jest mu potrzebna. Jeśli zdecydujemy się na takie usługi pamiętajmy, że mimo to, senior nadal będzie potrzebował naszego wsparcia i troski – dodaje Sylwia Bubela, Promedica24.

wpis gościnny

Czytaj dalej

Zdrowie

Kawa – napój o wielu obliczach

Redakcja

Kawa to jeden z najpopularniejszych napojów na świecie, który ma zarówno zwolenników, jak i przeciwników. Niektórzy piją ją dla przyjemności, inni dla pobudzenia, a jeszcze inni dla zdrowia. Czy kawa jest naprawdę dobra dla naszego organizmu? Jakie ma właściwości, normy i przeciwwskazania? Oto kilka faktów na temat kawy, które warto znać.

Kawa – skład i rodzaje

Kawa to napój uzyskiwany z prażonych i zmielonych ziaren kawowca – wiecznie zielonego krzewu lub drzewa z rodziny marzanowatych. Kawowiec obejmuje 104 gatunki, z których najważniejsze dla światowej produkcji są arabika, robusta i liberika. Arabika dostarcza około 80-90% światowej produkcji kawy i jest uważana za najsmaczniejszą i najbardziej aromatyczną. Robusta jest łatwiejsza w uprawie i zawiera więcej kofeiny, ale jest gorzka i mniej wyrafinowana. Liberika jest odporna na szkodniki, ale ma niewielki udział w rynku.

Kawa zawiera ponad 1000 związków chemicznych, w tym kofeinę – alkaloid o działaniu pobudzającym układ nerwowy. Kofeina blokuje receptory adenozyny – neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za senność i zmęczenie. Dzięki temu kawa poprawia koncentrację, pamięć, nastrój i wydajność fizyczną.

Kawa może być podawana na różne sposoby, w zależności od preferencji smakowych i kulturowych. Najpopularniejsze rodzaje kawy to:

Espresso – mocna kawa parzona pod ciśnieniem w ekspresie. Jest podstawą do przygotowania innych napojów kawowych, takich jak cappuccino, latte czy americano.
Filtrowana – kawa parzona przez przesączanie gorącej wody przez papierowy filtr z mieloną kawą. Jest łagodniejsza niż espresso i często słodzona lub mieszana z mlekiem.
Rozpuszczalna – kawa w postaci proszku lub granulek, która rozpuszcza się w gorącej wodzie. Jest łatwa w przygotowaniu i przechowywaniu, ale ma mniej intensywny smak i aromat niż kawa ziarnista.
Zbożowa – napój bezkofeinowy otrzymywany z palonych ziaren żyta, pszenicy lub jęczmienia, buraka cukrowego lub cykorii. Jest napojem dietetycznym, gdyż zawiera niewiele kalorii i ma niski indeks glikemiczny.

Kawa – właściwości i korzyści

Kawa ma wiele właściwości, które mogą mieć pozytywny wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie. Oto niektóre z nich:

Kawa poprawia nastrój i zmniejsza ryzyko depresji. Według badań naukowych, osoby pijące regularnie kawę mają o 13% mniejsze prawdopodobieństwo zachorowania na depresję niż osoby niepijące. Kofeina stymuluje wydzielanie dopaminy i serotoniny – hormonów odpowiedzialnych za dobre samopoczucie.
Kawa zapobiega chorobom neurodegeneracyjnym. Badania wykazały, że umiarkowane picie kawy (3-4 filiżanki dziennie) może zmniejszać ryzyko choroby Parkinsona o 32%, choroby Alzheimera o 65% i demencji o 36%². Kofeina hamuje działanie białka beta-amyloidu, które tworzy się w mózgu osób cierpiących na te choroby.
Kawa chroni przed niektórymi rodzajami raka. Badania wykazały, że picie kawy może obniżać ryzyko raka wątroby o 40%, raka jelita grubego o 15%, raka piersi o 10% i raka prostaty o 20%. Kawa zawiera przeciwutleniacze, które neutralizują wolne rodniki i zapobiegają uszkodzeniu DNA komórek.
Kawa poprawia wydajność fizyczną i spala tłuszcz. Kofeina zwiększa poziom adrenaliny we krwi, co pobudza układ nerwowy i mięśnie do większego wysiłku. Kofeina również ułatwia mobilizację kwasów tłuszczowych z tkanki tłuszczowej, co sprzyja spalaniu kalorii. Według badań, picie kawy przed treningiem może poprawić wydajność fizyczną o 11-12%.
Kawa obniża ryzyko cukrzycy typu 2. Badania wykazały, że osoby pijące regularnie kawę mają o 23-50% mniejsze prawdopodobieństwo zachorowania na cukrzycę typu 2 niż osoby niepijące. Kawa zawiera związki, takie jak kwas chlorogenowy i trigonelina, które poprawiają wrażliwość na insulinę i regulują poziom cukru we krwi.

Kawa – normy i przeciwwskazania

Kawa jest napojem, który należy pić z umiarem i rozsądkiem. Nadmierne spożycie kawy (powyżej 5 filiżanek dziennie) może powodować niepożądane skutki uboczne, takie jak:

Bezsenność, nerwowość, lęk, drażliwość, bóle głowy – spowodowane przez nadmiar kofeiny, która pobudza układ nerwowy i zakłóca rytm snu.
Podwyższone ciśnienie krwi, tachykardia, arytmię – spowodowane przez nadmiar kofeiny, która zwęża naczynia krwionośne i zwiększa częstotliwość pracy serca.
Zaburzenia żołądkowe, zgagę, wrzody – spowodowane przez nadmiar kwasów żołądkowych, które są wydzielane pod wpływem kofeiny i mogą podrażniać błonę śluzową żołądka i dwunastnicy.
Odwodnienie, utratę minerałów – spowodowane przez działanie moczopędne kofeiny, która zwiększa wydalanie wody i elektrolitów z organizmu.

Kawa jest również przeciwwskazana dla niektórych grup osób, takich jak:

Kobiety w ciąży i karmiące piersią – ponieważ kofeina przenika przez łożysko i mleko matki i może wpływać na rozwój płodu i dziecka. Zaleca się ograniczenie spożycia kawy do 200 mg kofeiny dziennie (około 2 filiżanek).
Osoby z chorobami serca, nadciśnieniem, arytmią – ponieważ kofeina może pogorszyć stan zdrowia i wywołać powikłania. Zaleca się ograniczenie spożycia kawy do 200 mg kofeiny dziennie (około 2 filiżanek) lub unikanie jej całkowicie.
Osoby z chorobami żołądka, wrzodami – refluks może być spowodowany przez nadmiar kwasów żołądkowych, które są wydzielane pod wpływem kofeiny i mogą podrażniać błonę śluzową żołądka i dwunastnicy.
Osoby z chorobami nerek, kamieniami nerkowymi, dną moczanową – ponieważ kofeina może zaburzać pracę nerek i zwiększać poziom kwasu moczowego we krwi. Zaleca się ograniczenie spożycia kawy do 300 mg kofeiny dziennie (około 3 filiżanek) lub unikanie jej całkowicie.
Osoby z osteoporozą, niedoborem wapnia – ponieważ kofeina może hamować wchłanianie wapnia z pokarmu i przyspieszać jego wydalanie z moczem. Zaleca się spożywanie kawy z dodatkiem mleka lub suplementacji wapnia.
Osoby z alergią na kawę lub nietolerancją kofeiny – ponieważ mogą wystąpić reakcje alergiczne, takie jak wysypka, pokrzywka, obrzęk, duszność, ból brzucha, nudności, wymioty lub biegunka. Zaleca się unikanie kawy lub picie jej bezkofeinowej.

Czytaj dalej

Dom i ogród

Jak przycinać przekwitnięte kwiaty?

Redakcja

Kwiaty to piękna ozdoba ogrodu, balkonu lub domu. Jednak aby cieszyć się nimi jak najdłużej, należy odpowiednio o nie dbać. Jednym z ważnych zabiegów pielęgnacyjnych jest przycinanie przekwitniętych kwiatów i kwiatostanów. Dzięki temu rośliny będą lepiej wyglądać, dłużej kwitnąć i lepiej się rozwijać. Jak, kiedy i dlaczego przycinać przekwitnięte kwiaty? Oto kilka porad, które pomogą Ci w tym zadaniu.

Dlaczego przycinać przekwitnięte kwiaty?

Przycinanie przekwitniętych kwiatów ma wiele korzyści dla roślin i dla nas. Oto niektóre z nich:

Poprawa wyglądu roślin – przekwitnięte kwiaty i kwiatostany często są brzydkie, suche i zwiędłe. Usuwając je, poprawiamy estetykę roślin i nadajemy im świeżości i witalności.
Przedłużenie kwitnienia roślin – przekwitnięte kwiaty i kwiatostany pobierają dużo energii i składników odżywczych z roślin, które mogłyby być wykorzystane do tworzenia nowych pąków i kwiatów. Usuwając je, stymulujemy rośliny do ponownego kwitnienia lub do wydłużenia okresu kwitnienia.
Zapobieganie tworzeniu nasion – przekwitnięte kwiaty i kwiatostany często przechodzą w fazę dojrzewania nasion. Nasiona są dla roślin sposobem na rozmnażanie się, ale także sygnałem, że ich cykl życiowy się kończy. Usuwając je, zapobiegamy temu procesowi i zachęcamy rośliny do dalszego wzrostu i rozwoju.
Zapobieganie chorobom i szkodnikom – przekwitnięte kwiaty i kwiatostany często są siedliskiem dla różnych chorób i szkodników, takich jak grzyby, bakterie, mszyce czy mączliki. Usuwając je, ograniczamy ryzyko zakażenia i infestacji roślin.

Kiedy przycinać przekwitnięte kwiaty?

Przycinanie przekwitniętych kwiatów powinno być wykonywane regularnie, najlepiej zaraz po tym, jak zauważymy pierwsze oznaki więdnięcia lub brunatnienia płatków. Niektóre rośliny wymagają częstszego ogławiania, np. co kilka dni lub tygodni, inne rzadziej, np. raz na sezon lub raz na kilka lat. Wszystko zależy od rodzaju rośliny, jej szybkości wzrostu i okresu kwitnienia. Oto kilka przykładów:

Rośliny jednoroczne – to rośliny, które żyją tylko jeden sezon i wytwarzają dużo nasion. Do tej grupy należą np. aksamitki, astry, lewkonie czy nagietki. Te rośliny należy ogławiać bardzo często, nawet codziennie lub co drugi dzień, aby przedłużyć ich obfite i długie kwitnienie.
Rośliny bylinowe – to rośliny, które żyją kilka lat i wytwarzają mniej nasion. Do tej grupy należą np. liliowce, floksy, chryzantemy czy ostróżki. Te rośliny należy ogławiać regularnie, ale nie tak często jak jednoroczne, np. raz na kilka tygodni lub miesięcy, aby zachować ich zdrowy i ładny wygląd.
Rośliny cebulowe – to rośliny, które przechowują zapas składników odżywczych w cebulach lub bulwach. Do tej grupy należą np. tulipany, narcyzy, hiacynty czy lilie. Te rośliny należy ogławiać dopiero po tym, jak zwiędnie cały kwiatostan, a nie tylko pojedyncze kwiaty. Nie należy jednak obcinać liści, dopóki nie zżółkną i nie zaschną, ponieważ są one niezbędne do odżywienia cebul i bulw na przyszły rok.
Rośliny krzewiaste – to rośliny, które mają zdrewniałe pędy i wytwarzają duże kwiatostany. Do tej grupy należą np. róże, lilaki, hortensje czy forsycje. Te rośliny należy ogławiać po przekwitnięciu całych kwiatostanów, a nie tylko pojedynczych kwiatów. Należy też przyciąć pędy o około 1/3 ich długości do zwróconego na zewnątrz pąka, aby wzmocnić odrastanie i kształtowanie krzewu.

Jak przycinać przekwitnięte kwiaty?

Przycinanie przekwitniętych kwiatów można wykonać na kilka sposobów, w zależności od rodzaju rośliny i jej delikatności. Oto kilka przykładów:

Odcinanie sekatorem – to sposób odpowiedni dla roślin krzewiastych i tych o grubych i twardych pędach. Należy używać ostrego i czystego sekatora i odcinać pędy pod kątem 45 stopni nad zdrowym pąkiem lub węzłem.
Uszczykiwanie palcami – to sposób odpowiedni dla roślin jednorocznych i bylin o delikatnych i cienkich pędach. Należy chwycić pęd kwiatu nad węzłem lub pąkiem i energicznie go oderwać lub uszczypnąć.
Nożyczki kuchenne – to sposób odpowiedni dla roślin balkonowych i rabatowych o średniej grubości i miękkości pędów. Należy używać ostrych i czystych nożyczek i odcinać pędy nad zdrowym pąkiem lub węzłem.

Czytaj dalej

Moda i uroda

Jak dobrać oprawki okularów?

Redakcja

Okulary to nie tylko przydatne narzędzie do korekcji wzroku, ale także modny dodatek, który może podkreślić naszą osobowość i styl. Aby jednak okulary spełniały swoją funkcję i dobrze się prezentowały, należy odpowiednio dobrać oprawki do kształtu twarzy, koloru skóry, włosów i oczu, a także do rodzaju szkieł i przeznaczenia okularów. Jak to zrobić? Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci wybrać idealne oprawki dla siebie.

Jak dobrać oprawki do kształtu twarzy?

Kształt twarzy to jeden z najważniejszych czynników, który wpływa na dobór oprawek. Zasada jest prosta: oprawki powinny kontrastować z kształtem twarzy, a nie go naśladować. Dzięki temu uzyskamy harmonijny i proporcjonalny wygląd. Oto kilka przykładów:

Twarz okrągła – charakteryzuje się brakiem wyraźnych kątów i równą szerokością i wysokością. Do takiej twarzy pasują oprawki o prostych i geometrycznych kształtach, np. prostokątne, kwadratowe lub trapezowe. Dobrze sprawdzą się też oprawki o ciemnych kolorach i cienkich ramkach, które optycznie wysmuklą twarz. Unikać należy oprawek okrągłych, zaokrąglonych lub zbyt małych, które dodadzą twarzy nadmiernego obłości.
Twarz kwadratowa – charakteryzuje się mocno zaznaczonymi kośćmi policzkowymi i szczękowymi oraz prostym czołem i podbródkiem. Do takiej twarzy pasują oprawki o zaokrąglonych i delikatnych kształtach, np. owalne, łukowate lub okrągłe. Dobrze sprawdzą się też oprawki o jasnych kolorach i grubych ramkach, które złagodzą ostre rysy twarzy. Unikać należy oprawek o prostych i kanciastych kształtach, które podkreślą kwadratowość twarzy.
Twarz owalna – charakteryzuje się równomiernym proporcjami i delikatnymi rysami. Do takiej twarzy pasują prawie wszystkie rodzaje oprawek, ponieważ nie zaburzają jej harmonii. Można więc eksperymentować z różnymi kształtami, kolorami i stylami oprawek, np. awangardowymi, retro lub sportowymi. Jedynie należy unikać oprawek zbyt dużych lub zbyt małych w stosunku do wielkości twarzy.
Twarz trójkątna – charakteryzuje się szerokim czołem i wąskim podbródkiem. Do takiej twarzy pasują oprawki o niskim profilu i szerokości nieprzekraczającej szerokości czoła. Dobrze sprawdzą się też oprawki o zaokrąglonych lub łukowatych kształtach, które zrównoważą proporcje twarzy. Unikać należy oprawek o wysokim profilu i szerokości przekraczającej szerokość czoła, które dodadzą twarzy nadmiernego trójkątności.
Twarz sercowata – charakteryzuje się wąskim czołem i szerokim podbródkiem. Do takiej twarzy pasują oprawki o wysokim profilu i szerokości nieprzekraczającej szerokości podbródka. Dobrze sprawdzą się też oprawki o prostych lub kanciastych kształtach, które zrównoważą proporcje twarzy. Unikać należy oprawek o niskim profilu i szerokości przekraczającej szerokość podbródka, które dodadzą twarzy nadmiernego sercowatości.

Kolor skóry, włosów i oczu

Kolor skóry, włosów i oczu jest kolejnym czynnikiem, który wpływa na dobór oprawek okularów. Zasadą jest, że oprawki powinny podkreślać nasz naturalny koloryt, a nie z nim konkurować. Dlatego należy dobrać oprawki do naszej tzw. pory roku, czyli zestawu kolorów, które najlepiej pasują do naszej karnacji. Oto kilka przykładów:

Wiosna – to pora roku charakteryzująca się ciepłym i jasnym kolorytem. Skóra jest jasna, często z piegami, włosy są blond lub rude, a oczy są niebieskie, zielone lub piwne. Do takiego typu urody pasują oprawki w ciepłych i jasnych kolorach, takich jak beż, złoto, brąz, pomarańcz, żółty czy zielony.
Lato – to pora roku charakteryzująca się chłodnym i jasnym kolorytem. Skóra jest jasna, często z różowym odcieniem, włosy są blond lub popielate, a oczy są niebieskie, szare lub zielone. Do takiego typu urody pasują oprawki w chłodnych i jasnych kolorach, takich jak srebro, szarość, niebieski, fiolet czy róż.
Jesień – to pora roku charakteryzująca się ciepłym i ciemnym kolorytem. Skóra jest ciemna, często z żółtym odcieniem, włosy są rude lub brązowe, a oczy są brązowe, zielone lub piwne. Do takiego typu urody pasują oprawki w ciepłych i ciemnych kolorach, takich jak brąz, miedź, czerwień, bordo czy oliwka.
Zima – to pora roku charakteryzująca się chłodnym i ciemnym kolorytem. Skóra jest ciemna, często z oliwkowym odcieniem, włosy są czarne lub bardzo ciemne, a oczy są czarne, brązowe lub szare. Do takiego typu urody pasują oprawki w chłodnych i ciemnych kolorach, takich jak czarny, granat, fiolet czy ciemny zielony.

Dobór oprawek do rodzaju szkieł

Rodzaj szkieł i przeznaczenie okularów to kolejne czynniki, które wpływają na dobór oprawek okularów. Zasadą jest, że oprawki powinny być dopasowane do rodzaju korekcji wzroku oraz do sytuacji i okazji, w których będziemy nosić okulary. Oto kilka przykładów:

Szkła jednoogniskowe – to szkła korekcyjne służące do poprawy jednej wady wzroku: krótkowzroczności lub dalekowzroczności. Do takich szkieł pasują większość oprawek okularowych. Możemy wybierać spośród różnych kształtów i kolorów oprawek w zależności od naszego gustu i stylu.
Szkła dwuogniskowe – to szkła korekcyjne służące do poprawy dwóch wad wzroku: krótkowzroczności i dalekowzroczności. Do takich szkieł pasują oprawki o większym polu okularowym. Unikaj małych lub zaokrąglonych oprawek okularowych.
Szkła progresywne – to szkła korekcyjne służące do poprawy trzech wad wzroku: krótkowzroczności, dalekowzroczności i starczowzroczności. Do takich szkieł pasują oprawki o dużym polu okularowym. Unikaj małych lub zaokrąglonych oprawek okularowych.
Szkła fotochromowe – to szkła korekcyjne, które zmieniają swoje zabarwienie w zależności od natężenia światła. Do takich szkieł pasują oprawki o uniwersalnym kształcie i kolorze. Unikaj zbyt jaskrawych lub kontrastowych oprawek okularowych.
Szkła przeciwsłoneczne – to szkła korekcyjne lub niekorekcyjne, które chronią oczy przed promieniowaniem UV i olśnieniem. Do takich szkieł pasują oprawki o modnym i atrakcyjnym kształcie i kolorze. Możesz wybierać spośród oprawek aviator, lenonki, kocie oczy czy wayfarer.

Czytaj dalej